Ειλεός

Ο αποφρακτικός ειλεός του λεπτού εντέρου (αδυναμία προώθησης του περιεχομένου του εντέρου) είναι ένα συχνό πρόβλημα. Στο 75% περίπου των περιπτώσεων οφείλεται σε μετεγχειρητικές συμφύσεις. Η δεύτερη συχνότερη αιτία είναι οι κήλες και ακολουθεί η απόφραξη που προκαλείται από όγκο με συχνότερο το μεταστατικό καρκίνο του παχέος εντέρου. Ο εγκολεασμός και η συστροφή αποτελούν σπανιότερα αίτια.

Ποια είναι τα συμπτώματα του ειλεού;

Τα συμπτώματα ποικίλουν ανάλογα με την ακριβή θέση της απόφραξης, τη χρονική της διάρκεια και το βαθμό αυτής (πλήρης ή ατελής). Στα τυπικά συμπτώματα συμπεριλαμβάνονται: Ναυτία, έμετοι, κοιλιακή διάταση, κωλικοειδές κοιλιακό άλγος κυρίως περιομφαλικά, μείωση ή αναστολή της αποβολής αερίων και κοπράνων.

Πώς τίθεται η διάγνωση της απόφραξης του λεπτού εντέρου;

Η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό, την κλινική εξέταση, την απλή ακτινογραφία κοιλίας και τελικά την αξονική τομογραφία που έχει ευαισθησία και ειδικότητα που αγγίζουν το 100%. Η αξονική τομογραφία μπορεί επίσης να αξιολογήσει το βαθμό, το ύψος και την αιτία της απόφραξης. Αιματολογικός έλεγχος απαιτείται για την εκτίμηση της μεταβολικής διαταραχής και απώλειας υγρών.

Πώς αντιμετωπίζεται ο ειλεός;

Αναλόγως της γενικής κατάστασης του ασθενούς και της αιτίας η αρχική τουλαχιστον αντιμετώπιση μπορεί να είναι συντηρητική με την επιθετική αντιμετώπιση των διαταραχών ύδατος και ηλεκτρολυτών, την αποσυμφόρηση του ανώτερου πεπτικού με τη χρήση ρινογαστρικού καθετήρα και με στενή κλινικο-εργαστηριακή και απεικονιστική παρακολούθηση και επανεκτίμηση.

Ένα ποσοστό άνω του 50% των ασθενών με ειλεό λεπτού εντέρου θα χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για τη λύση του. Σαφώς οι ασθενείς που παρουσιάζονται με σημαντικό άλγος και στοιχεία εν εξελίξει φλεγμονής (πυρετός, λευκοκυττάρωση κτλ) οδηγούνται στο χειρουργείο. Το ίδιο ισχύει και για όσους ασθενείς είναι μεν κλινικά σταθεροί αλλά δεν παρουσιάζουν σημεία βελτίωσης με την πάροδο των πρώτων 24 ωρών. Ασθενείς με ειλεό λεπτού εντέρου και χωρίς ιστορικό προηγούμενης χειρουργικής επέμβασης (άρα ελάχιστες πιθανότητες παρουσίας συμφύσεων) χρήζουν σχεδόν πάντα χειρουργικής επέμβασης.

Το είδος της επέμβασης εξαρτάται από την ακριβή αιτία της απόφραξης, η οποία συχνά αποκαλύπτεται διεγχειρητικά και άρα δεν μπορεί να υπάρχει ακριβής πρόβλεψη. Σε αυτές τις περιπτώσεις συχνά ισχύουν αρκετές σχετικές αντενδείξεις της λαπαροσκοπικής χειρουργικής όπως η μαζική διάταση του εντέρου, οι πολλαπλές προηγηθείσες επεμβάσεις, η εμφανής ύπαρξη διάτρησης και η περιτονίτιδα.