Η λαπαροσκοπική χειρουργική, ή αλλιώς ελάχιστα επεμβατική ή χειρουργική ¨της κλειδαρότρυπας¨ είναι μία εξειδικευμένη μέθοδος χειρουργικής. To 1902 o Georg Kelling στη Δρέσδη της Γερμανίας εφήρμοσε πρώτος τη λαπαροσκόπηση σε πειραματικό στάδιο και το 1910 ο Hans Christian Jacobaeus από τη Σουηδία χρησιμοποίησε τη μέθοδο σε ασθενείς. Εφαρμόστηκε αρχικά στη γυναικολογία και στη χειρουργική της χοληδόχου κύστεως, αλλά την τελευταία δεκαετία έχει επεκταθεί σε όλο το εύρος των επεμβάσεων της γενικής χειρουργικής.

Μία λαπαροσκοπική επέμβαση διενεργείται πάντοτε υπό γενική αναισθησία. Σε αντίθεση με την κλασική ¨ανοιχτή¨ χειρουργική (όπου η επέμβαση πραγματοποιείται μέσω μίας μεγάλης τομής), στη λαπαροσκοπική χειρουργική δημιουργούνται μικρές (0,5 – 1 cm) οπές διαμέσου των οποίων εισέρχονται στην κοιλία του ασθενούς ειδικά εργαλεία, τα οποία χειρίζεται ο χειρουργός. Από μία οπή εισέρχεται μία ειδική κάμερα, που ονομάζεται λαπαροσκόπιο, η οποία μεταδίδει εικόνα σε μεγέθυνση κατά τη διάρκεια του χειρουργείου σε ειδικές οθόνες υψηλής ευκρίνειας. Η δημιουργία του ¨χώρου εργασίας¨ βασίζεται στην εμφύσηση αερίου (CO2), η οποία ¨φουσκώνει¨ την κοιλία του ασθενούς.

Η προηγμένη λαπαροσκοπική χειρουργική αναφέρεται σε επεμβάσεις που διενεργούνται λαπαροσκοπικά πέρα από μία απλή χολοκυστεκτομή. Απαιτεί εξειδίκευση και ικανότητα των χειρουργών και έχει γίνει εφικτή εξαιτίας της μεγάλης τεχνολογικής προόδου σε ό,τι αφορά τα εργαλεία και τις κάμερες που χρησιμοποιούνται.

Τα κυριότερα  πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής χειρουργικής

1. Μικρότερες τομές.
2. Λιγότερη αιμορραγία.
3. Λιγότερος μετεγχειρητικός πόνος.
4. Μικρότερη πιθανότητα επιπλοκών από το χειρουργικό τραύμα (διαπύηση κτλ).
5. Ταχύτερη κινητοποίηση του ασθενούς.
6. Μικρότερος χρόνος νοσηλείας.
7. Ταχύτερη επιστροφή του ασθενούς στην καθημερινότητα.
8. Εξαιρετικό αισθητικό αποτέλεσμα.
9. Ελαχιστοποίηση της πιθανότητας δημιουργίας μετεγχειρητικής κήλης.
10. Δυνατότητα ελέγχου ολόκληρης της κοιλίας μέσω μίας οπής μικρότερης από 1,5 cm (ερευνητική λαπαροσκόπηση).
11. Μειωμένη δημιουργία συμφύσεων και διευκόλυνση κάθε μελλοντικής επέμβασης.

Τα κυριότερα μειονεκτήματα της λαπαροσκοπικής χειρουργικής είναι:
1. Περιορισμένο εύρος κινήσεων από την πλευρά του χειρουργού, μειονέκτημα το οποίο ήρθε να καλύψει η ρομποτική χειρουργική.
2. Δισδιάστατη απεικόνιση και πτωχή αντίληψη του βάθους, που ξεπεράστηκε όμως με τη δημιουργία λαπαροσκοπικών και ρομποτικών συστημάτων τρισδιάστατης απεικόνισης (3D).
3. Μειωμένη εώς και ανύπαρκτη αίσθηση αφής.
4. Δυσχέρεια ¨εισόδου¨ στην κοιλία ασθενών οι οποίοι έχουν υποβληθεί σε πολλαπλές ανοικτές επεμβάσεις στο παρελθόν.Αυτά τα προβλήματα υπερκαλύπτονται εν πολλοίς από την τεχνολογική πρόοδο στον τομέα των εργαλείων, αλλά κυρίως από την εξειδίκευση και δεξιότητα των χειρουργών.
Παρά την υπεροχή της λαπαροσκοπικής χειρουργικής έναντι της ανοικτής υπάρχουν ορισμένες επεμβάσεις σε συγκεκριμένους ασθενείς που προτιμάται εξαρχής να γίνονται με την κλασική ανοικτή μέθοδο.

Η ελάχιστα επεμβατική χειρουργική είναι αποδεδειγμένα ασφαλής, τουλάχιστον όσο και η κλασική χειρουργική. Οι πιθανές επιπλοκές κάθε επέμβασης εξαρτώνται εν μέρει από την ίδια τη φύση της επέμβασης και από τη γενική κατάσταση του ασθενούς.

Σήμερα είμαστε σε θέση να προσφέρουμε την πλήρη γκάμα των λαπαροσκοπικών επεμβάσεων της γενικής χειρουργικής, αλλά και στα πλαίσια άλλων χειρουργικών ειδικοτήτων, πάντα σε στενή συνεργασία με τους αντίστοιχους ειδικούς.