Κονδυλώματα

Τα κονδυλώματα

είναι μορφώματα βελούδινης υφής και χρώματος ροδαλού εώς και σκούρου γκρίζου ή μελανού. Η μορφή τους είναι ανθοκραμβοειδής (δηλαδή μοίαζουν με μικροσκοπικό κουνουπίδι). Συνήθως είναι μικρά και πολλαπλά, αλλά μπορούν να λάβουν και μεγαλύτερες διαστάσεις. Εντοπίζονται στην ουρογεννητική περιοχή, στον πρωκτό και το περιπρωκτικό δέρμα.

Αποτελούν ένα από τα συχνότερα προβλήματα της σύγχρονης εποχής και η επίπτωσή τους αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς.

Πως δημιουργούνται τα κονδυλώματα;

Προκαλούνται από τον ανθρώπινο ιό των θηλωμάτων HPV. Ο ιός μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή. Προσβάλει τα κύτταρα που βρίσκονται στις κατώτερες στοιβάδες τις επιδερμίδας και με το χρόνο τα μολυσμένα αυτά κύτταρα μεταναστεύουν στις επιφανειακότερες στοιβάδες δίνοντας τη χαρακτηριστική εικόνα των κονδυλωμάτων.

Έχω κάνει το εμβόλιο κατά του HPV και άρα δε θα κολλήσω ποτέ κονδυλώματα, σωστά;

Ο HPV έχει πολλούς υποτύπους. Το εμβόλιο προσφέρει προστασία απέναντι σε ορισμένους μόνο, αυτούς που συνδέονται συχνότερα με την εξέλιξη σε καρκίνο. Το εμβόλιο λοιπόν είναι πολύ χρήσιμο αλλά προστατεύει μερικώς μόνο από τον HPV και η εμφάνιση κονδυλωμάτων σε εμβολιασμένους ασθενείς είναι πιθανή.

Πως θα καταλάβω αν έχω κονδυλώματα;

Η αναγνώριση της πάθησης είναι μάλλον απλή και γίνεται με την επισκόπηση της περιοχής (οπτικά).

Τα συχνότερα συμπτώματα είναι ο κνησμός (φαγούρα) και ίσως μικρή αιμορραγία από εξωτερικά κονδυλώματα τα οποία ¨τρίβονται¨ σε ρούχα και εσώρουχα ή τραυματίζονται κατά την αποτρίχωση της περιοχής. Συνήθως όμως τα κονδυλώματα παραμένουν ασυμπτωματικά αλλά πολλαπλασιάζονται σταδιακά.

Μπορεί να προκληθεί καρκίνος από τα κονδυλώματα;

Η μόλυνση με ορισμένες υποκατηγορίες του HPV ιού είναι πιο πιθανό να καταλήξει σε καρκίνο από άλλες. Ανεξαρήτως τύπου του ιού πάντως, η πιθανότητα κακοήθους εξαλλαγής είναι πάντα υπαρκτή.

Ποια είναι η θεραπεία των κονδυλωμάτων;

Πρώτο βημα είναι η κολποσκόπηση και η ορθοσκόπηση στις γυναίκες ή ορθοσκόπηση στους άντρες (εαν τα κονδυλώματα αφορούν τον πρωκτό). Αυτό γιατί υπάρχει πιθανότητα παρουσίας της νόσου και στο εσωτερικό του κόλπου ή του ορθού (κατώτερο τμήμα παχέος εντέρου), η οποία θα πρέπει να θεραπευθεί στον ίδιο χρόνο με τα εξωτερικά κονδυλώματα.

Στις γυναίκες συστήνεται πάντοτε πλήρης γυναικολογική εξέταση και διενέργεια PAP Test.

Σε όλους τους ασθενείς πρέπει να διενεργείται πλήρης έλεγχος και για άλλα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Αυτό είναι λογικό γιατί σύμφωνα με μελέτες στις ΗΠΑ, η πιθανότητα να έχει έρθει κάποιος σε επαφή με ένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα αγγίζει το 90% με τη συνεύρεση με 5-10 ερωτικούς συντρόφους. Επίσης η πιθανότητα συνύπαρξης των κονδυλωμάτων με κάποιο άλλο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα είναι υψηλή και μπορεί να ξεπεράσει το 20-25%.

Έχουν προταθεί και δοκιμαστεί πολλές διαφορετικές θεραπευτικές στρατηγικές, καμία όμως δεν έχει αποδειχθεί 100% αποτελεσματική στην πρόληψη των υποτροπών (της επανεμφάνισης δηλαδή των κονδυλωμάτων). Το σκεπτικό της θεραπείας είναι η εξάλειψη των ορατών βλαβών και η παρεμπόδιση της μετάδοσης του ιού σε γειτονικές περιοχές του σώματος και φυσικά σε άλλους ερωτικούς συντρόφους.

Από τη δική μας εμπειρία, καλύτερα αποτελέσματα έχουμε με την αφαίρεση ή/και καταστροφή της βλάβης (ηλεκτροδιαθερμία, Laser κ.α.) σε συνδυασμό με την τοπική εφαρμογή ειδικών αλοιφών (ποδοφυλλοτοξίνη, διχλωροοξικό οξύ, imiquimod κ.α.) που γίνεται ευχερώς από τον ίδιο τον ασθενή στην οικία του. Με αυτό τον τρόπο, τα κονδυλώματα εξαφανίζονται πλήρως.

Μετά την αρχική θεραπεία απαιτείται στενή παρακολούθηση του ασθενούς ανά 1 μήνα για τους 3 πρώτους μήνες και εν συνεχεία ανά 2 μήνες για 1 έτος.

Υπάρχει πιθανότητα επανεμφάνισης των κονδυλωμάτων μετά τη θεραπεία;

Η πιθανότητα επανεμφάνισης κονδυλωμάτων μετά από τη θεραπεία κυμαίνεται παγοσμίως στο 10-75%. Η θεραπεί εξαφανίζει τις βλάβες και προληπτικά μία φαινομενικά υγιή περιοχή γύρω από αυτές, αλλά δεν μπορεί σε καμία περίπτωση και με καμία μέθοδο να διασφαλίσει την πλήρη και ολοκληρωτική εξάλειψη του ιού HPV.

Η θεραπεία δε διαταράσσει την καθημερινότητα του ασθενούς (εργασία, άσκηση, κοινωνική ζωη). Με την ολοκλήρωση της θεραπείας, ο ασθενής μπορεί να επανέλθει στη φυσιολογική σεξουαλική του ζωή.