Η Διεθνής Ημέρα Ευαισθητοποίησης για το CFS, πραγματοποιείται κάθε χρόνο για την ευαισθητοποίηση σχετικά με τη μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα (ME) / σύνδρομο χρόνιας κόπωσης (CFS), την ινομυαλγία, την πολλαπλή χημική ευαισθησία, το σύνδρομο του πολέμου του Κόλπου και άλλες χρόνιες ανοσολογικές και νευρολογικές ασθένειες (CIND).

• Ποια είναι τα 7 συμπτώματα του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης;
• Ευαισθησία στο φως.
• Πονοκέφαλος.
• Λεμφαδενοπάθεια.
• Κόπωση και αδυναμία.
• Πόνος στους μυς και στις αρθρώσεις.
• Αδυναμία συγκέντρωσης.
• Αϋπνία.
• Αμνησία.

Είναι το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης μία πραγματική ασθένεια;

Η μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα / σύνδρομο χρόνιας κόπωσης (ME / CFS) είναι μια σοβαρή, μακροχρόνια ασθένεια που επηρεάζει πολλά συστήματα του σώματος. Τα άτομα με CFS συχνά δεν είναι σε θέση να κάνουν τις συνήθεις δραστηριότητές τους. Κατά καιρούς, η νόσος μπορεί να τους περιορίσει στο κρεβάτι. Τα άτομα με CFS έχουν σοβαρή κόπωση και προβλήματα ύπνου.

Μπορείτε να ζήσετε μια μακρά ζωή με CFS;

Μια μελέτη δείχνει ότι η μέση διάρκεια ζωής ενός ασθενούς με CFS είναι μόνο 55,9 χρόνια, η οποία είναι πάνω από 20 χρόνια μικρότερη από τη μέση διάρκεια ζωής στις ΗΠΑ. Και η συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών – 75 έως 85 τοις εκατό – είναι γυναίκες.

Μπορεί το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης να εξαφανιστεί;

Για τους περισσότερους ανθρώπους, η ME / CFS είναι μια δια βίου ασθένεια. Η πλήρης ανάρρωση (επιστροφή στη λειτουργία πριν από τη νόσο) είναι σπάνια και εκτιμάται σε λιγότερο από 10%. Για μερικούς ανθρώπους με CFS, καθώς περνάει ο καιρός και η ασθένειά τους βελτιώνεται, θα διαπιστώσουν ότι μπορούν να κάνουν περισσότερα πράγματα, αλλά είναι μια αργή και σταδιακή διαδικασία.

Άλλες παθήσεις που μπορούν να μιμηθούν τα συμπτώματα του CFS και εφόσον γίνει η σωστή διάγνωση μπορούν να θεραπευθούν, περιλαμβάνουν:

• Ινομυαλγία.

Μια διαταραχή που προκαλεί μυϊκό πόνο και κόπωση, συνδέεται στενά με το CFS και συχνά επικαλύπτεται με αυτό.

• Αυτοάνοσα νοσήματα.

Ασθένειες όπως ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, η θυρεοειδίτιδα Hashimoto, η σκλήρυνση κατά πλάκας και η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Σε αυτές τις παθήσεις το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου επιτίθεται στους ιστούς του σώματος. Τα πρώιμα συμπτώματα αυτών των καταστάσεων, όπως ο πόνος και η κόπωση των μυών και των αρθρώσεων, μπορεί να μιμούνται τα συμπτώματα του CFS.

• Λοιμώδη νοσήματα.

Λοιμώξεις όπως η νόσος του Lyme ή το HIV / AIDS μπορούν να εντοπιστούν με εξετάσεις αίματος. Η λοιμώδης μονοπυρήνωση προκαλεί κόπωση και διόγκωση των λεμφαδένων. Επηρεάζει κυρίως εφήβους και νεαρούς ενήλικες. Οι εξετάσεις αίματος μπορούν να ανιχνεύσουν τον ιό Epstein-Barr (EBV), ο οποίος προκαλεί μονοπυρήνωση.

• Ενδοκρινικές διαταραχές.

Οι ενδοκρινικές διαταραχές όπως η νόσος Addison ή η δυσλειτουργία του θυρεοειδούς μπορεί να προκαλέσουν κόπωση και μυϊκή αδυναμία.

• Διαταραχές ύπνου.

Θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη διαταραχές του ύπνου όπως η αποφρακτική άπνοια ύπνου και το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών.

• Κατάχρηση ουσιών και ψυχιατρικές διαταραχές.

Θα πρέπει επίσης να αποκλειστούν οι ψυχιατρικές παθήσεις. Η κόπωση είναι μια παρενέργεια πολλών συνταγογραφούμενων και μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Επιπλέον, η εξάρτηση ή η κατάχρηση αλκοόλ ή παράνομων ναρκωτικών μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια κόπωση.

Υπάρχει θεραπεία;

Η τρέχουσα θεραπεία επικεντρώνεται στην ανακούφιση των συμπτωμάτων βοηθώντας τους ανθρώπους να αυτοδιαχειριστούν την κατάσταση.

Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις ανά σύμπτωμα μπορεί να περιλαμβάνουν.

Κόπωση και κακουχία μετά την άσκηση:

• Βηματοδότηση δραστηριότητας
• Διαβαθμισμένο πρόγραμμα άσκησης (μπορεί να επιδεινώσει την κόπωση)
• Γνωστική συμπεριφορική θεραπεία (CBT)

 

Ύπνος:

• Τεχνικές υγιεινής ύπνου
• Βηματοδότηση δραστηριότητας
• Φάρμακα

 

Πόνος:

• Βηματοδότηση δραστηριότητας
• Γνωστική συμπεριφορική θεραπεία (CBT)
• Μη συνταγογραφούμενα αναλγητικά
• Φυσικοθεραπεία

 

Συναισθηματικά και ψυχικά προβλήματα υγείας:

• Γνωστική συμπεριφορική θεραπεία (CBT)
• Συμβουλευτική
• Ομάδες υποστήριξης
• Φάρμακα

 

Αφού αποκλειστούν, από τους κατάλληλους ειδικούς, ‘άλλες παθήσεις που εμφανίζουν παρεμφερή συμπτώματα, θα πρέπει να συνεργαστείτε με τον γιατρό σας για να αναπτύξετε ένα σχέδιο θεραπείας που αντιμετωπίζει τα συγκεκριμένα συμπτώματα και τις ανησυχίες σας. Είναι καλύτερο να ξεκινήσετε τη θεραπεία εστιάζοντας στα συμπτώματα που σας προκαλούν τα περισσότερα προβλήματα.